NL

VOGELS IN EN ROND DE OVERLOOPVIJVER

Tussen het Museumpark en de grote vijver van het Nieuwe Instituut ligt zoals bekend een infinity pond, of in goed Nederlands: een overloopvijver. Naar ik vermoed is deze vijver vooral bedoeld om meer glamour aan het Museumpark te verlenen, terwijl de overloop of waterval voor wat zuurstof en beweging in de grote vijver zorgen. Voor een rijk en biodivers dierlijk en plantaardig leven is de met marmer beklede overloopvijver niet erg geschikt. Eerlijk gezegd doet de overloopvijver me meer aan een poenerig zwembad denken. Wel zag ik vandaag twee vogels in of nabij de overloopvijver: een eenzame meerkoet (Fulica atra atra) en een blauwe reiger (Ardea cinera). Twee vogelsoorten die zich redelijk goed in stedelijk gebied weten te handhaven dankzij hun opportunistisch gedrag en aanpassingsvermogen. Ik had de indruk dat zowel meerkoet als blauwe reiger de overloopvijver als ’wachtkamer’ gebruikten omdat het in de grote vijver even wat te druk was. De eenzame meerkoet zwom een beetje doelloos rond en de blauwe reiger stond voor zich uit te turen op de marmeren vijverrand. In de grote vijver was op dat moment een meerkoetenstel druk aan het foerageren. Elders in de grote vijver stond een soortgenoot van de blauwe reiger te jagen op prooidieren. Af en toe deed hij/zij een snelle poging iets aan zijn/haar snavel te spietsen. Ik heb helaas zelf nog geen visjes in de grote vijver waargenomen maar afgaande op het gedrag van deze reiger moeten die er dus wel degelijk zijn. De reiger in de overloopvijver bleef op eerbiedige afstand. Op enig moment kreeg zijn soortgenoot hem in de gaten en werd deze voedselconcurrent prompt weggejaagd. Jaloezie om niks, want in de ondiepe overloopvijver zit absoluut geen vis. Maar ook toekijken en afwachten werd door de andere reiger niet op prijs gesteld.

EN

BIRDS IN AND AROUND THE INFINITY POND
Situated between the Museum Park and the large pond of the Nieuwe Instituut lies an infinity pond (in Dutch: overloopvijver). I suppose this marble-lined pond is mainly intended to add more glamour to the Museum Park, while the overflow or waterfall provides some oxygen and movement in the large pond. The infinity pond is not suited for a rich and biodiverse animal and plant life. To be honest, the infinity pond reminds me more of a millionaire’s swimming pool. Today however I spotted two lone birds in or near the infinity pond: a coot (Fulica atra atra) and a blue heron (Ardea cinera). Both bird species are highly adaptable and opportunistic and therefore manage to survive reasonably well in urban areas. I had the impression that both coot and blue heron were using the infinity pond as a ‘waiting room’ because the large pond was temporarily too crowded. The lone coot swam around a bit aimlessly and the blue heron stood staring ahead on the infinity pond’s edge. Meanwhile in the large pond a coot pair was busy foraging. Elsewhere in the large pond, a blue heron was hunting for prey. Every now and then it did a quick attempt at impaling something. Although I have not seen any fish in the large pond, the heron’s behaviour tells me that there are. The heron on the edge of the infinity pond kept a respectful distance. At one point however it was noticed by the other, and was promptly chased away. Jealousy for nothing, because the shallow infinity pond contains absolutely no fish. But the other heron obviously did not like being watched by a possible food competitor.