NL

KASTANJEDRUIVEN VERPOTTEN
In 2018 werd het café van het Nieuwe Instituut vergroend. Hiertoe werden onder andere bij een gespecialiseerde kweker van grote kamerplanten een aantal kastanjedruiven aangeschaft van elk zo’n 3 meter hoog. De kastanjedruif (Tetrastigma voinierianum) is een subtropische klimplant die oorspronkelijk uit Vietnam en Laos komt. Wanneer de plant met zijn hechtranken grip krijgt op bomen en andere planten in zijn omgeving kan hij enorm gaan woekeren en grote hoogten bereiken. Als kamerplant in een pot kan de kastanjedruif, mits zorgvuldig geleid met behulp van bamboestaken of een klimrek, zo’n 5 tot 8 meter hoog worden. Te hoog dus voor de meeste huiskamers maar wel geschikt voor bepaalde kantoren en horecagelegenheden.

De aangeschafte kastanjedruiven waren gekweekt op hydrokorrels. Dit zijn roodbruine kleikorrels die door verhitting in een draaitrommeloven zijn geëxpandeerd. Gepofte kleikorrels dus, waar plantenwortels zich gemakkelijk tussen kunnen nestelen zonder zich eraan te hechten. Dat de meeste kastanjedruiven op hydrokorrels en niet op potgrond worden gekweekt zal te maken hebben met het feit dat ze voorbestemd zijn voor de kantoren- en horecamarkt, waar de verzorging van planten doorgaans niet optimaal is, om het maar zachtjes uit te drukken. Planten op hydrokorrels kunnen toe met minimale verzorging, zo wil het verhaal. Het enige wat je hoeft te doen is de waterpeilmeter in de gaten te houden en af en toe bij het bewateren wat plantenvoedsel toe te voegen.

De kastanjedruiven zagen er goed uit, maakten veel nieuwe scheuten en deden het zo’n twee jaar fantastisch. In 2020 kwam daar de klad in. De vier exemplaren in de hoek van het café achter het auditorium bleken spint te hebben. Kan gebeuren. De terrrasdeuren van het café staan bij mooi weer open waardoor de kans op luis, spint of mijt zeer reëel is. Spint houdt van warmte en droge lucht en als er één plaats is waar aan die condities wordt voldaan, dan is het wel de hoek achter het auditorium. De bladeren regelmatig besproeien – niet alleen de boven- maar ook de onderzijde – hielp.

Maar er was meer aan de hand. De nieuwe bladeren van de planten werden geleidelijk minder groen en wat geler van kleur. Omdat de kastanjedruif van nature als ondergroei in subtropische bossen voorkomt, vermoedde ik dat de planten in het café meer zonlicht kregen dan goed voor hen was. Vandaar dat ik deze zomer twee exemplaren heb verplaatst naar het dek van het Nieuwe Instituut, waar de lichttoetreding veel indirecter is. Mijn verwachting dat de planten daar beter zouden gedijen bleek echter niet uit te komen. Na twee maanden stonden ze er nog even futloos bij.

Tijd dus voor een meer rigoureuze ingreep. Vandaag heb ik de twee kastanjedruiven op het dek verpot en daarbij de hydrokorrels vervangen door potgrond op basis van tuinturf. Aan die potgrond zijn calcium, magnesium en andere meststoffen toegevoegd. Bij het verpotten van de planten bleek dat het diepere wortelstelsel deels verrot was. De kastanjedruif houdt van een hoge luchtvochtigheid maar kennelijk staat hij niet graag met zijn wortels in een permanent vochtig ‘groeimedium’. Ik heb goede hoop dat de twee planten op het dek het nu eindelijk weer beter gaan doen.

EN

REPOTTING SOME CHESTNUT VINES
In 2018, the cafe of the Nieuwe Instituut was given a green ambiance. To this end, a number of chestnut vines, each about 3 meters high, were purchased from a specialist grower of large house plants. The chestnut vine (Tetrastigma voinierianum) is a subtropical tendril-climber, native to Vietnam and Laos. When the plant gets a grip on neighbouring trees and other plants with its vines, it can grow considerably and reach great heights. As a houseplant in a pot, the chestnut vine, if carefully guided by bamboo stakes or a climbing frame, can reach a height of 5 to 8 meters. Far too high for most living rooms, but quite suitable for certain offices and catering establishments.

The purchased chestnut vines were grown on hydroponics, or to be more specific, on red-brown clay granules that have expanded by heating in a rotary kiln. Clay pebbles that allow plants to root easily without sticking to the root system. I guess most chestnut vines are grown on this medium because they are predestined for the office and catering market. Plant care in offices and catering establishments is usually not optimal, to say the least. Plants on hydroponics can do with minimal care, or so the story goes. All one has to do is keep an eye on the water level indicator and occasionally add some plant food when watering.

The chestnut vines looked good, made many new shoots and did great for about two years. In 2020, this carefree period came to an end. The four plants in the corner of the cafe behind the auditorium turned out to have spider mites. No big surprise, as the terrace doors of the cafe are open on sunny days , so the chance of attracting aphids, spider mites and other pests is very real. Spider mites love warmth and dry air. If there is one place where those conditions are met, it is the corner of the cafe behind the auditorium. Spraying the leaves regularly – not only the top but also the underside – proved to be an effective means of prevention.

But mites weren’t the only problem. New leaves of the plants were gradually less green and more yellowish. Since the chestnut vine is by nature an undergrowth plant in subtropical forests, I suspected that the plants in the cafe were getting more direct sunlight than was good for them. That is why this summer I moved two  plants to the deck of The New Institute, where the light is much more indirect. My expectation that the plants would thrive there, however, was not fulfilled. After two months, they still showed no zest for life.

Time for a more rigorous intervention. Today I repotted the two chestnut vines on the deck and replaced the clay pebbles with a potting mix based on peat with calcium, magnesium and other added fertilizers. Lifting both chestnut vines from the clay pebbles, I noticed that their deeper root systems were partly rotten. Though chestnut vines like high humidity they apparently do not like to be rooted in a permanently moist ‘growing medium’. I have a premonition that the two plants on the deck will finally do better.