NL

BLANKE CHAMPINGNONPARASOL
Bij het watergeven van de planten op het “dek” van het Nieuwe Instituut, merkte ik dat in een van de zwarte plantenkuipen witte paddenstoelen groeien. Gezien de tijd van het jaar niet vreemd maar gezien de locatie van de plantenkuip in kwestie – redelijk ver verwijderd van de buitendeuren van het Nieuwe Instituut – wel opmerkelijk. Mijn veronderstelling dat de sporen van buiten zijn komen aanwaaien hoeft echter helemaal niet te kloppen. Een andere mogelijkheid is dat ik in mijn hoedanigheid als tuinman de sporen van deze paddenstoel zelf naar binnen heb gebracht via kleding of tuingereedschap.

Mijn kennis van Nederlandse paddenstoelen – ruim 5.000 soorten! – reikt helaas niet ver. Wat ik heb bemerkt is dat de fotodeterminatieapps op mijn smartphone ook niet goed raad weten met paddenstoelen. Dus heb ik maar een ouderwetse determinatiegids geraadpleegd die aan de hand van criteria als vorm, kleur en structuur (van hoed, steel en lamellen) uitkwam bij de blanke champignonparasol (Leugoagaricus leucothites). Geen heel bijzondere of indrukwekkende paddenstoel en algemeen voorkomend in gematigde klimaatzones overal ter wereld. De paddenstoel is eetbaar en heeft een champignonachtige geur en smaak. Bij sommige mensen veroorzaakt de blanke champignonparasol echter maag- en darmklachten, dus daarom heeft deze soort nooit de supermarkt bereikt.

EN

WHITE DAPPERLING
While watering the plants on the first floor “deck” of the Nieuwe Instituut, I noticed some white mushrooms growing in one of the black plant tubs. Given the time of year not a very big surprise, but given the location of this specific plant tub – quite far from the entrance doors of the Nieuwe Instituut – not very obvious either. However, my assumption that the spores have been blown in by the wind, might not be correct. Another possibility is that I myself, as a gardener, brought in the spores of this mushroom through my clothing or gardening tools.

Unfortunately my knowledge of Dutch mushrooms – over 5,000 species! – is rather limited. What I have noticed is that the photo determination apps on my smartphone also do not know how to handle mushrooms. So I consulted an old-fashioned mushroom identification guide that, based on shape, color and structure (of cap, stipe and gills), concluded this is the white dapperling (Leugoagaricus leucothites). Not a very special or impressive mushroom and common in temperate zones around the world. The white dapperling is edible and smells and tastes a bit like the cultivated common mushroom (Agaricus bisporus). Some people however get gastric-upset or indigestion from eating the white dapperling so that is why this species never made it to the supermarket.